Slobodan Boba Stefanović bio je mnogo više od običnog pevača. Njegovo ime povezivalo se s neprolaznom elegancijom, iskrenim emocijama i beogradskim duhom koji je prkosio vremenu.
- Čovek sa gitarom i osmehom koji je znao da osvoji publiku, ostao je upamćen kao jedan od najautentičnijih umetnika jugoslovenske muzičke scene. Njegov život, iako naizgled jednostavan, krio je priču o talentu, istrajnosti i ljubavi prema umetnosti koja je prevazilazila žanrove i granice.
Rođen je 1946. godine u srcu Beograda, na Čuburi, u trenutku kada se grad već počeo pretvarati u kulturnu prestonicu regiona. Njegovo odrastanje u Molerovoj ulici bilo je obojeno susretima sa ljudima koji su menjali tok umetničke istorije Jugoslavije. Tu, gde su se ukrštale sudbine glumaca, slikara i muzičara, mali Boba prvi put se susreo sa čarima pozornice. U DADOV-u, omladinskom pozorištu koje je tih godina bilo magnet za svu talentovanu beogradsku omladinu, otkrio je glumu, muziku i sve ono što će kasnije postati njegov životni poziv.
- Njegov ulazak u svet muzike bio je prirodan, gotovo neizbežan razvoj. Kao tinejdžer već se izdvajao po izraženoj umetničkoj crti – svirao je gitaru, komponovao i pisao. Nije se zadovoljavao pukim izvođenjem, nego je stvarao, istraživao i učio. Sa samo petnaest godina kročio je na scenu kluba Euridika, što je tada smatrano ogromnim dostignućem i nagoveštajem sjajne karijere. Njegov talenat nije prošao neprimećeno – postao je član grupe Zlatni dečaci, gde je iz pozicije gitariste vrlo brzo prešao u ulogu pevača.
To je bio početak putovanja koje će kasnije oblikovati čitavu muzičku scenu bivše Jugoslavije. Njegov specifičan glas, pun topline i iskrenosti, postao je simbol vremena u kojem je umetnost bila sredstvo spajanja ljudi, a ne samo zabave. Uz pesmu „Čudna devojka“, Boba je postigao veliku popularnost. Ta pesma, koja se decenijama emitovala na radiju i u domovima, ponovo je zaživela kroz film „Lajanje na zvezde“, čime je postala svevremenska himna mladosti.
- Čuveni festivali kao što su Beogradsko proleće, Opatija i Vaš šlager sezone bili su platforme na kojima je Boba pokazivao svoj talenat iznova i iznova. Saradnja sa kompozitorom Aleksandrom Koraćem donela mu je pesme poput “Obriši suze, draga”, koje su zauzele posebno mesto u srcima publike. To nije bila samo muzika – bile su to priče pretvorene u note, ogoljene emocije upakovane u melodiju.
- Domaći izvor 1: Prema pisanju portala “Politika” (www.politika.rs), Boba Stefanović ostao je upamćen kao jedan od retkih umetnika koji je uspeo da uspostavi ravnotežu između komercijalnog uspeha i umetničkog integriteta. Njegove pesme nisu bile samo hitovi – one su bile deo kulturnog identiteta. U intervjuu objavljenom u “NIN-u”, Boba je govorio o stvaralačkom procesu, istakavši da je uvek tražio “istinu u zvuku i reči”. Time je dokazao da umetnik može biti i filozof, i emotivac, i vizionar, sve u isto vreme.
Sedamdesetih godina oformio je grupu “One i oni”, zajedno sa Minjom Subotom, Lidijom Kodrič i Daliborkom Stojišić. Taj bend bio je pravo osveženje, spoj vokalnih harmonija i iskrene emocije koju su unosili u svaki nastup. Bobin nastup nikada nije bio samo pevanje – to je bio performans koji je nosio poruku. Njegov stil, otmen, ali nimalo nadmen, ostavio je snažan pečat i danas je primer kako se grade muzičke karijere sa stavom i klasom.
- Njegov međunarodni uspon usledio je kada je pod imenom Stefan Boba potpisao ugovor sa izdavačkom kućom Bellaphon Records u Nemačkoj. To je bio ogroman podvig za vreme kada su retki umetnici sa ovih prostora uspevali da se plasiraju u Evropi. Njegove ploče prodavale su se i van granica Jugoslavije, a publika u inostranstvu prepoznala je njegov jedinstveni glas i stil.
Domaći izvor 2: Kako prenosi RTS (www.rts.rs), Bobin umetnički opus i dalje živi kroz arhive Radio Beograda, koji čuva njegove snimke i retke intervjue. U jednoj zabeleženoj emisiji, novinari su istakli da je Boba bio “učenjak među muzičarima”, čovek koji je govorio nekoliko jezika, čitao filozofiju i istoriju, i imao dara za slikarstvo i poeziju. Ukratko, bio je oličenje renesansnog duha u modernim vremenima.
- Njegov privatni život bio je obavijen diskretnim velom. Mada je slovio za šarmera, retko je pričao o svojim vezama. O ženama je govorio s poštovanjem, a o ljubavi s nežnošću. Bio je tri puta u braku, a u trećem je našao mir koji je najviše želeo. Njegove tri ćerke bile su mu najveći ponos. Često je govorio da su one njegove “najlepše pesme”, rečenica koja je otkrivala dubinu njegove emotivnosti.
U poslednjim godinama života, povukao se iz javnosti, ali je ostao u srcima onih koji su ga voleli zbog njegove muzike, ali i zbog njegove ljudske topline. Preminuo je u februaru 2015. godine, u 69. godini života, tiho, onako kako je i živeo – dostojanstveno i prefinjeno.
- Domaći izvor 3: List “Danas” (www.danas.rs) u svom nekrologu iz 2015. godine pisao je da je Boba Stefanović bio “džentlmen stare škole”, umetnik koji je znao da bude skroman u uspehu, ali nemilosrdno iskren u emociji. Bio je to čovek koji je razumeo svoju publiku, ne samo zato što je bio deo nje, već zato što ju je poštovao.
Slobodan Boba Stefanović ostaje simbol jedne epohe u kojoj je muzika bila više od zvuka – bila je način povezivanja ljudi. Pesme kao što su “Čudna devojka” i “Obriši suze, draga” i danas se slušaju sa istim žarom, jer su iskrene i proistekle iz srca čoveka koji je u umetnosti video put do večnosti.
Njegov glas, živ kroz snimke, nas podseća da postoji nešto što nikada ne zastareva – ljubav prema pravoj umetnosti. U vremenu kada sve prolazi brzo, Boba ostaje kao večiti podsetnik na ono što je istinski lepo, jednostavno i plemenito.
